Mempartisi cakera keras.

‘Partitioning’ atau membahagikan cakera keras boleh dilakukan dengan menggunakan program FDISK yang dibekalkan bersama DOS, atau boleh juga dilakukan dengan perisian utiliti yang lain yang sesuai. Terdapat dua jenis ‘partitioning’, iaitu, asas dan lanjutan (primary and extended partitioning). DOS mestilah dimasukkan ke dalam ‘partition’ asas (primary) dan menjadikan ia ‘partition’ yang aktif.

Bagi DOS 5.0 ke atas, sebuah partition asas boleh dijadikan 2 GB.

‘Partition’ lanjutan pula boleh mengambil baki ruang yang ada. Walau bagaimana pun, ‘partition’ lanjutan, boleh dibahagikan kepada lebih dari dua bahagian, dan dikenali sebagai pemacu-pemacu logikal dengan nama D, E, F dan seterusnya. Pemacu-pemacu logikal adalah sebenarnya pembahagian cakera keras yang sama, yang boleh dianggap sebagai cakera-cakera keras yang berasingan. Setiap pemacu logikal mempunyai nama huruf yang berbeza dan FAT dan direktori akar (Root Directory) yang tersendiri.

Sektor pertama pada cakera keras, iaitu, silinder 0, kepala 0, sektor 1, dikenali sebagai ‘Master Boot Record’ (MBR) atau jadual partisi (partition table). Ia mengandungi jadual data yang menunjukkan kawasan-kawasan yang diagihkan kepada partisi-partisi yang ada pada cakera keras. Ia juga mengandungi program yang membaca jadual data itu, pergi ke partisi yang betul dan ‘load’ satu lagi sektor but, dari permulaan partisi tersebut.